ความตึงของฟิล์มยืด

แรงตึงผิวของฟิล์มยืดขึ้นอยู่กับพลังงานอิสระของพื้นผิวของฟิล์มพลาสติก และพลังงานพื้นผิวของฟิล์มยืดขึ้นอยู่กับโครงสร้างโมเลกุลของวัสดุฟิล์มเอง ดังนั้นแรงตึงผิวจึงมีหลายปัจจัย:

1. โพลีเมอร์ที่ไม่ใช่ทางเพศ พลังงานอิสระของพื้นผิวของฟิล์มยืดมีขนาดเล็ก และแรงตึงผิวเปียกต่ำ โดยทั่วไปประมาณ 30 dynes/cm ตามทฤษฎี หากแรงตึงผิวของวัตถุต่ำกว่า 33 ไดน์/ซม. จะไม่สามารถติดหมึกหรือกาวธรรมดาได้ ดังนั้นพื้นผิวจึงได้รับการบำบัด

2. โพลีเอสเตอร์ (PET, PBT, PEN, PETG) เป็นโพลีเมอร์เพศที่มีพลังงานอิสระที่พื้นผิวสูงและมีแรงตึงผิวเปียกมากกว่า 40 ไดน์/ซม. อย่างไรก็ตาม สำหรับการพิมพ์สีความเร็วสูงหรือเพื่อเพิ่มแรงยึดเกาะระหว่างชั้นอลูมิไนซ์แบบสุญญากาศกับพื้นผิวของฟิล์ม BOPET ฟิล์ม BOPET ยังจำเป็นต้องได้รับการปรับสภาพพื้นผิวเพื่อเพิ่มแรงตึงผิวเปียกอีกด้วย





3. การถ่ายโอนของชั้นอลูมิไนซ์จะเกิดขึ้นเมื่ออลูมิไนซ์ และการถ่ายโอนของชั้นเคลือบจะเกิดขึ้นเมื่อมีการใช้กาว มาตรการหลักในการป้องกันโคโรนาที่ด้านหลังของฟิล์มคือการปรับความดันของลูกกลิ้งหนีบยางที่ด้านหน้าม้วนรักษาโคโรนา และความดันที่ปลายทั้งสองด้านของม้วนหยิกควรสม่ำเสมอและเหมาะสม

เมื่อทดสอบแรงตึงผิวของฟิล์มยืด จะทำการทดสอบความสมดุลแบบไดนามิกและสถิตอย่างเข้มงวด และค่ารันเอาท์ในแนวรัศมีจะต้องน้อยกว่า 0.05 มม. จุดประสงค์คือเพื่อให้แน่ใจว่าฟิล์มพลาสติกเข้าสู่ม้วนโคโรนาได้อย่างราบรื่น และป้องกันไม่ให้อากาศติดอยู่ เพื่อหลีกเลี่ยงปรากฏการณ์โคโรนาย้อนกลับ .